Sí, de cuando en cuando ye a esfocicar con dalguna moza nalgún requexu escuro los sábados de nueche. Más pa desfogar que pa esfrutar. Gurguta por baxu de carrilera el "qué guapa yes", "enxamas vi güeyos tan prestosos", "estudies o trabayes?" o el "ties casa o vamos p'aquel rinconín del parque". [lo de "por ti cuchaba en chancles" vamos dexalo pa prao que Xuan tien restallu pero fatu nun ye y lo que quier pola nueche ye fozar, non cabruñar enllegando a so casa con cualesquier película del SexTV]
Decíamos, espláyase cola so llabia pa esfregase al prestu del golor ayenu, al tastu del sudu na so llingua col melgueru fuxir los sospiros n'afondandola . Los sos alcuentros nun pasen de ceos intercambios d'amor, onde la paradoxa atropa dos cuerpos esnudos n'andecha poro que tan perlloñe d'elli.
Xuan nagua col querer, nagua col melgueru afalagu, cola llárima qu'espoxiga demientres abluqueste de placer, nagua por topar placer dando placer, nagua pola complicidá nel rellumu los güeyos, nagua pol apretamientu de manes qu'algamen el rixu a la vegada, nagua pol abrazu sele dempués de finar, nagua por presta-y dormir con ella tola nueche y non afuxir dacuando entame apigazar, nagua por querer.
Delles vegaes paez topalo, paez-y agueyar esa complicidá, paez-y qu'algama fundise nun solo ser, paez que 1+1 ye 1, pero pescancia que ye namás qu'una lluga, y qu'a lo cabero gana'l borrín y los dos vuelven dixebrase pa nun algamase enxamás.
Demientres, Xuan enfila pa la moza que ta sola nel requexu d'aquel bar, cacharru en mano, cola so meyor de les sorrises entonando'l "enxamás vi güeyos tan prestosos" ....
|
|
Publicar un comentario