Teo
una teoría gusmiona, nun digo que seya bona, nin siquiera llumera o
xagaz, ye ... gusmiona. Pamique les presones que nagüen por prestar a
too'l mundiu son perinteresaos, percomenenciosos, porque quieren
aprovechase de los demás en dalgún sen. Anque seya inconscientemente.
Nun soi de los qu'enguedeyen la sinceridá col descaru, pero nun me
presta la xente que s'enfuerza por cayer bien dafechu porque p'algamalo
ye necesariu, darréu, enmazcarase. Antroxase. Mazuntar lo pior
p'asoleyar lo meyor, o quiciabes finxir lo meyor. Lo qu'inoren, o lo que
nun son a pescanciar pa nun llevase mal col espeyu, ye qu'en llegáu un
momentu ún nun se reconoz a sí mesmu de tantu antroxase. Ún camúdase nun
foriatu col que nun hai comunicación, un estrañu col que convives ensin
saber na d'él, namái que sabe delles coses [cosines, caxigalines] que
podrían mancate nel casu d'asoleyales. Nun ye que la certitú m'allumara
de sutrucu, ye que falo por propia esperiencia y eso dame un poquiñín de
... ¿autoridá? Tien gracia que m'apropie d'esi poder dacuando mio vida
foi una xera enllena escayos haza la combayonería y la inseguridá. Dende
mozu barrunté que viviría meyor si puxaba por prestar a los demás, por
axeitar con too'l mundiu, por ser gayoleru con cualesquier que se
cruciara nel mi camín ... siempre que fora dalguna utilidá pa mí. Mio
sorrisa algamó tal engrase qu'espurría sola dacuando la necesitaba. Nun
yera amabilidá o bonos modales, non; yera otra cosa. L'amabilidá ñaz del
caráuter, los bonos modales d'una educación afayaiza, y la educación de
la sabencia. Algamé delles coses [cosiquies, caxigalines] naquella
etapa de mazcaros, poro un día güeyeme al espeyu y nun reconocí lo que
vía. Muncho tiempu col disfraz puestu fixeran de mí un arnequín de
sorrisa clisada, varáu dientro l'escaparate de rimbombante decoración.
Necesité tres años pa camudar la situación, abandonar siempres ye más
fácil que caltener. Esfollar la costra que m'abellugaba fuercia facer un
sacrificiu que namái sirve pa entamar de ceru ensín llastre. Quitase la
mázcara fuercia a dar la cara. La de verdá. Y esponese a que te la
partan.
Coses, Cosines, Caxigalines (XII)
