Tu nun quies coles coraes, como yo. De nada valen toles camparines d’origami: van morrer mañana. Namás conozo una manera de querer y ye coles uñes, como'l qu'esguila una paré y pide que-y retiren el colchón. Que nada -y amortigüe la inminente cayida. Quierse
cola cañamina, les coraes, los dientes. Quierse cola vida del terminal que va morrer mañana. Quierse como'l que bucia ensin bombona d'osíxenu porque alienda de la to boca. Quierse cola fe del inmortal. Quierse como los amantes que baillen al ritmu de la so sístole, corazón. Quierse ensin fame. Quierse con sede. Quierse como quier l'adolescente que toos los cantares rimen cola so amada.
Quierse de forma atemporal, ensin pasáu, ensin futuru. Porque presente ye que sobre la to cama síamos siempres les dolce en puntu, coles mios piernes marcando los segundos, orgasmos.
Coles medies tintes namás s'escriben hestories a medies, buelgues que se borren.
Tas perdiendote a esgaya, tas perdiendote. Too.
Les Coraes
Agora l'enguedeyu furrula de la siguiente manera: l'inversor ye Dios, los gobiernos los sos Apóstoles y'l restu de los mortales, esto ye, paraos, currantes, pymes y eso qu'enantes nomaben clase media, los nuevos tullíos. Si crees qu'esaxero barrunta los cambeos adoptaos por PSOE y PP dende l'entamu d'esta crisis: Primero, reforma de la Constitución p'afitar un tope de déficit y anteponer el so cumplimientu a tou lo demás. Esto ye, retayar los presupuestos del Estáu onde faiga falta, ensin llendes, cola única intención de cumplir colos inversores. Segundu, reforma llaboral qu'abarata'l despidu y flexibiliza les condiciones de los contratos d'agora (y los que vengan). Esto ye, mano d'obra más barata. Terceru, privatizar los servicios públicos p'animar a los inversores atopar nuevos nichos de negociu. Nesti puntu y por munchu que digan (ensin apurrir pruebes, claro), ye radicalmente falsu qu'una empresa privada consiga desempeñar el mesmu trabayo qu'una pública colos mesmos recursos, menos dineru y aun así dexar un marxe de beneficios pal inversor. Cuartu, amnistía fiscal pa les grandes fortunes y barra llibre pa la creación de SICAVs. Y quintu, xubida d'impuestos al consumu, lo cual amenorga entá más al tullíu y sigue ensin afecta-y al inversor que tributa en Suiza.
Los inversores namás busquen rentabilizar el so dineru. Impórta-yos un coyona cómo s'algame: namás ven cifres. Namás quieren ver blindada la so inversión. Con éses les grandes empreses, dependientes toes elles de los grandes inversores, esploten el camín primeramente esplanáu pol gobiernu que toque p'aumentar los sos marxes de beneficios, y asina caltener contentu al inversor al empar qu'atrayer otros nuevos. Por eso nun ye casual que l'IBEX xuba mientres los sueldos baxen o se destrúi empléu. Por eso nun ye casual que'l telefónicu Alierta o'l capo Botín digan qu'agora n'España entra dineru perdayures. Cómo pa non. Tán na espiral del pexe que se muerde la cola. O meyor dichu: el pexe gordu mordiéndo-y la cola a l'esguín.
Un exemplu claro de too esto ye'l casu la fuelga de recoyida de basures en Madrid. La secuencia ta bien clara: El Conceyu privatiza'l serviciu cola escusa de que sal más baratu (falsu). Les empreses concesionaries amás d'apercibir un bon puñáu de millones pola axudicación, arriquecen al inversor esternu qu'apostó per elles. Les xuntes d'accionistes namás quieren el so marxe de beneficiu, la so cifra, y como l'inversor ye intocable, les empreses retayen pembaxo. ¿Conclusión? Paco, el barrenderu, y otros 999 más, a la puta cai. Y a los esguines nun-yos presta qu'una panda pirañes muérdan-yos la cola. Por eso punsiéronse'n fuelga y les que vendrán, espero. Anque l'alcaldesa intente enmendar los abusos del sector priváu contratando una empresa pública. Asina de cínicos son los lliberales.
Pd: Y paez que dalgunos entá precisen muncha más basura pa reaccionar.
Cuando'l pexe gordu muérde-y la cola al esguín
