Nun solemos pescanciar que, afuxendo nuesa memoria, escaeciendo, ya sía por renuncia o folganza mental, lo que fuimos, el lluellu espurríu sedrá (o ya lo ta siendo) ocupáu por memories foriates que pasaremos a barruntar nueses y que finaremos por camudar en úniques, tornándonos asina complices, al mesmu tiempu que víctimes, d'una colonización hestórica y cultural ensin torna.
|

Dios mío, creo que entiendo las palabras pero luego resulta que no...
"memorias forasteras que pasaremos a barruntar nuestras", dice el traductor...
Me gusta.
Gracies neña