“Mira esi d'ende, ho, el de la cresta. ¡Mira qué pintes! ¿cómo va pretender atopar trabayu con eses pintes? ¡Mimantu! ¿Y estos son los que van anovar la democracia? ¡Qué vergoña! ¡Colo bien qu'entamó lo d'el 15-M! De primeres sí que había xente de too tipu, indignaos de verdá. ¿Pero agora? Yá lo ves. ¡Una panda de mataos perroflautes, eso ye lo que son! Y enriba tán arruinando a los probes comerciantes de la Puerta del Sol. Que dicen qu'hasta güel mal, y tou. A ver si colen yá. Esto yá nun tien sentíu. Tán faciendo'l ridículu”
Dices tou esto y enforma más, afáyamente sentáu nel asientu traseru d'un taxi, mientres crucies una Puerta del Sol entá sitiada por carpes y cartelos d'indignaos que güelen, sí, pero a goyeres, a sangre ferviendo, a ganes de llevantar por ti la toalla que tu tirasti al tercer o cuartu día. Aquello tuvo bien, sí. Ilusionastite casi tantu como aquella vegada qu'España ganó'l Mundial. Pero nestos tiempos de pruyimientu nada dura más allá de trés o cuatro portaes, les noticies son modes pasaxeres y l'ausencia de titulares al respective xenera tamién sordera nesi efectu llamada que precisabes cuando les cámares retresmitíen en directu, anque namá fora pa dicir “yo tuvi elli”.
Y aquel chaval con cresta que tanto t'anoxa nun tien nada que ver contigo. Tu lleves chaqueta, corbata y el pelo curtiu porque t'obliga la empresa pa la que trabayes. La to empresa t'imprime unes normes qu'a cencielles asumes. Nun yes a plantegate por qué vistes esactamente igual que'l restu los tos compañeros. Tamién asumisti metete naquel pisu a pagar en 30 años con un interés variable la mar de ventaxosu, que vas pagar doscientes vegaes más caru (y mientres 25 años más) de lo que pagaron los tos pas nel so día, frutu d'una especulación contra la que lluchasti'l día 15, el 16 y seique el 17 de mayu tamién, pero non más (abondo pa ti). Malapenes una selmana dempués votasti a un partíu que nel so día potenció esa mesma especulación de la que tú agora yes víctima, pero había qu'echar a Zapatero como fuere y esto ye cosa de dos, tol mundu lo sabe, qué-y vamos a faer. Ficístelo anque'l partíu al que votasti incluyera imputaos por corrupción nes sos llistes. Tolos políticos roben, los unos y los otros, qué-y vamos a faer.
Quiciabes, digo yo, qu'aquel chaval con cresta, siquier, intentara al traviés de la so imáxen y estilu de vida demostrar que cágase nos pilancos establecíos, según nesi mesmu sistema que tú asumisti va tiempu: “ye'l mundu que tocome vivir, qué-y vamos a faer”. Mentanto tas pensando n'invertir en delda griega dalgunos aforros. Los intereses tán peles nubes, tú. Ye negociu seguru (amás, los retayos qu'agora sufren los trabayaores griegos pa pagar esa delda pilláronte llueñe; hai un mar pel mediu dafechu).
La hipocresía güel peor que la mayor de les acampaes, collaciu. Y tamién el conformismu ante la inxusticia qu'entá sigue intacta (los políticos siguen sordos nel so plácidu ya impune mundu ombliguista). Y criticar al que sigue lluchando por daqué qu'a ti tamién te garra namái por xustificar la mentira patrocinada na que vives, atristáyame. Ye murniu qu'hasta la indignación, nos putos tiempos que cuerren, sía efímera.
|
|
|
Los políticos tán corándolos y tovía tan garrando una cartera.
Qué razón ties ...
Gracies pol comentariu!